Buenos Aires - gościnnie studencki podróżnik Piotr Król

Panorama miasta. Po prawej: metalowy... kwiatek.

Zostałem postawiony przed trudnym zadaniem: napisać coś o Argentynie w krótkiej formie. Słów mało a do opowiedzenia tak dużo. Postanowiłem przedstawić skromną część moich odczuć oraz pokazać to, czego nie zobaczycie na pierwszych stronach google grafiki wpisując hasło Buenos Aires. Wymieniłem kilka rzeczy, na które najbardziej zwróciłem uwagę.

Czyżby w dzielnicy chińskie wzięto sobie do serca odtworzenie tamtejszej kultury?

Niepozorna dzielnica koreańska.

Różnorodność
Przed przyjazdem byłem świadomy, że Argentyna to kraj kolonialny, zbudowany na dziedzictwie europejskich emigrantów, a współcześnie także z innych kontynentów. Nie sądziłem jednak, że tą różnorodność można spotkać na każdym kroku i to w takiej skali. Zróżnicowanie społeczne odzwierciedla się tutaj w strukturze miasta. Można tu znaleźć dzielnicę angielską, boliwijską, koreańską, chińską, czy nawet część miasta związaną z polskimi przybyszami. Dziedzictwo emigrantów możemy też znaleźć w nazwach dzielnic, chociażby Palermo, które rzecz jasna budzi skojarzenia z sycylijskim miastem. Warte zanotowania jest to, że ludność pochodzenia włoskiego, zaraz za imigrantami z Hiszpanii, jest tutaj najliczniejszą grupą i ich wkład w kulturę kraju jest widoczny – choćby w charakterystycznej gestykulacji Argentyńczyków. W nazwach ulic można znaleźć polskie akcenty, choćby Polonia czy Varsovia. Argentyna przyjmuje wszystkich z otwartymi ramionami. Sami imigranci mogą się  cieszyć różnorakimi przywilejami. Posłużę się tutaj przykładem Polaków, którzy obchodzą tutaj 8 czerwca swoje święto, Dzień Osadnika Polskiego i ustawowo mają w tym dniu wolne od pracy.

Brutalistyczna perełka - Biblioteka Narodowa Argentyny.

Avenida Corrientes, jedna z głownych ulic w mieście.

Monumentalność

W tym mieście wszystko jest wielkie. Budynki są wysokie i monumentalne, ulice szerokie, przestronne kawiarnie i restauracje. Nawet kaplice na cmentarzach są kilka razy wyższe od człowieka. Rioplatańczycy (pozwolę sobie na takie luźne tłumaczenie, rioplatanese – przymiotnik oznaczający ludzi żyjących w pobliżu Rio de La Platy) szczycą się najszerszą ulicą świata – Avenida 9 de Julio. Najdłuższą również, choć na moje pytanie czy aby najdłuższa ulica świata nie znajduje się w Kanadzie, mój argentyński przyjaciel odpowiedział: „Kanadyjczycy wiedzą swoje, my wiemy swoje”. Wielkość jednak nie jest przytłaczająca, choć niemożność złapania w kadrze całego fotografowanego obiektu może nieco frustrować.

Standardowa kawiarnia.

Tango, symbol Argentyny, można również zobaczyć na ulicy.

Kultura kawiarniano-restauracyjna

Widok masowanych staruszków przez kelnera nie powinien dziwić. Również nie problemu z wymienieniem niepolubionej przez nas kawy (sam się przekonałem), czy posiłku. Jeśli czekasz na posiłek dłuższy czas, w ramach przeprosin dostaje się przekąskę. Mnie akurat obdarowano porcją nachos (opłaca się, prawda?).

W kolejce do autobusu.

Komunikacja

Nie szkodzi, że na ulicy nie można znaleźć żadnego rozkładu jazdy oczekiwanego przez nas autobusu. Jeżdżą one z dużą częstotliwością (zdarza się, że przyjeżdżają naraz 3 tego samego numeru). Dwustoma liniami kursującymi po mieście można dojechać wszędzie, choć przyznam, że ich ogarnięcie może przyprawić o zawrót głowy. Oczywiście w mieście działają także metro oraz tramwaje (choć dość rzadkie). Mimo to jazda tamtejszymi autobusami miejskimi ma najwięcej uroku. 

Spluwanie

Żebyś Czytelniku nie pomyślał, że patrzę na to miejsce przez różowe okulary pozwolę sobie wymienić jedno negatywne doświadczenie, a mianowicie spluwanie niektórych pasażerów przez okna środków komunikacji (autobus, samochód, itp.). Kto chciałby się znaleźć w zasięgu takiego ostrzału? W większości autobusów można znaleźć informację „Plucie przez okno zabronione”. Na szczęście jest to bardzo źle widziane przez większość społeczeństwa.

Gościnność

Zdaję sobie sprawę, że jest to cecha uniwersalna, jednak Argentyńczyków muszę pochwalić za gościnność i otwartość. Z uśmiechem pomagają każdemu zagubionemu, nic tylko pytać o drogę!

Kończąc ten wpis, Argentynę gorąco polecam. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie, zarówno miłośnicy krajobrazów i natury jak i Ci, których najbardziej pociąga kultura. Ja z pewnością tam wrócę!

Piotr Król

Uczta dla oka w dzielnicy La Boca.

Relaks nad Rio De La Plata.